Чимкентда ҳозир икки нафар Улуғ Ватан уруши фахрийси яшайди.
Улардан бири - Муратали Тўлепбергенули шу ойда бир асрлик юбилейини нишонлайди. Отахон жанговар йиллар осон кечмаганини таъкидлайди.
Муратали Тўлепбергенули 1943 йилда урушга кетган.
339-дивизия алоқачиси
бўлган. Қурол
билан бирга ўта оғир рацияни олиб юрган. Унинг айтишича, олдинги қаторда турган ҳолда штаб
билан алоқани таъминлаш осон
иш эмас эди.
Муратали
Тўлепбергенули,
Улуғ Ватан уруши
фахрийси:
-
Рациялар ҳозиргидек бўлмаган —
12 километрдан узоққа
маълумот етказа олмасди. Иккита батарейкаси бўларди.
Ҳар бири - 16
килограмм! Рация
ҳам 8 кило. Икки одам кўтарардик.
Мен радист
бўлганман.
Фахрийнинг айтишича,
у Брест
қалъасини,
беларусь,
украин шаҳарларини озод
қилишда қатнашган, Берлингача етиб борган.
Кўрсатган жасоратлари учун II
даражали «Ватан уруши» ордени,
«Жасурлиги учун»,
«Варшавани озод қилгани учун»,
«Германия устидан қозонилган Ғалаба учун» медалларини олган.
Муратали
Тўлепбергенули,
Улуғ Ватан уруши
фахрийси:
-
Одер дарёсини кечиб
ўтдик, чегара устидаги дарё эди. 1945 йилда Германияга кириб бордик.
1949 йилда 40
кунлик таътил
беришди, 26 кунини Тулкибошда, қадрдон қишлоғимда ўтказдим.
Оқсоқол уруш бўлмаган ҳар бир тонгни тақдир инояти,
деб ҳисоблайди, ахир у қон дарё бўлиб оққан даврдан омон қолиб, тинч
ҳаётга қайтди. Колхозда ишлади, икки ўғил, олтита қизни тарбиялади.
Бағрида 21
невара ва 27
эварани тарбиялаяпти.
Абдумалик Сарманов таржимаси

