Астанада уруш йилларида бедарак йўқолган қозоғистонликлар хотирланди. Миллий музейда
Ғалабанинг 80 йиллигига бағишланган ҳарбий-ватанпарварлик акцияси ўтказилди. Тадбир
уруш қатнашчиларининг авлодлари, фронт орти меҳнаткашлари, Қуролли кучлар
фахрийлари ва талабалар қатнашди. Меҳмонлар қаршисида ҳарбий оркестр
яккахонлари ва Миллий гвардия ансамбли санъатини намойиш қилди. Анжуманда Қазиза Науризбаевага унинг отаси дафн этилган замин тупроғи топширилди. Маълумки, Жуматай Науризбаев уйида
рафиқаси ва 4 та фарзандини қолдириб фронтга кетган. Сўнгра бедарак йўқолган. Орадан
саксон йил ўтгач «Аtamnyn Amanaty» жамоат бирлашмаси изтопарлари уруш қатнашчиси дафн этилган қабрни топишди. Қардошлик қабристони Россиянинг Нижегород вилоятидаги Красная горка
посёлкасида экан. Таъкидлаш лозимки, бугунги кунда 270 минг нафар қозоғистонлик бедарак йўқолган ҳисобланади.
Қазиза Науризбаева, фронт орти
меҳнаткаши, Жуматай Науризбаевнинг қизи:
- Отам 1941 йилнинг 28 июлида урушга кетган, у Семипалатинск вилоятининг Жарминск туманидан
аскарликка чақирилган. Аввалига ундан хат келиб турди, кейин тўхтаб қолди. У охирги хатида онамга: «Мени бошқа шифохонага олиб кетишяпти», деб ёзган экан. Бу – унинг охирги
сўзлари. 1942 йил июлида отамнинг жон бергани тўғрисида маълум қилишди. Ўшанда 6 ёшда бўлганман.
Мурат Мўлдағалиев, «Atamnyn amanaty» жамоат ташкилоти
бошқаруви раиси:
- Янги маълумотлар
оляпмиз, ҳар сафар рақамларга аниқлик киритяпмиз. Ташкилотимиз тарихий ҳақиқатни, хотирани тиклаш, аждодларни ёдда
тутиш каби йўналишларда фаолият юритаяпти. Бедарак йўқолган, деб ҳисобланаётган
қозоғистонликларнинг ётган жойларини аниқлаяпмиз. Бир йил ичида шу кунгача келиб тушган 10 мингтадан зиёд
аризада кўрсатилган шахсларнинг 4 минг 500 нафарини топа олдик.
Абдумалик Сарманов таржимаси

